دیشب، سوم ماه مارس 2014 در تلویزیون روژهلات در برنامه چهرها از خودم گفتم و داستان فرناز عزیزم را بازگو کردم. امیدوارم که در راه شکستن تابوهای وحشتناک جامعه ایرانی و سنت های ضد انسانی گامی کوچک برداشته باشم.
گفتگوی من با تلویزیون روژهلات و بازگویی داستان فرناز
Posted on مارس 4, 2014 by navidar
آقا اجازه؟ 
من بعد از دوروز امتحان سخت و بیخوابی شدید امشب برای نگاهی کوتاه به وبلاگ شما سر زدم اما این برنامه باعث شد تا االان بیدار بمونم.از یکسال قبل که از خودکشی فرناز و بعد از ان از علتش مطلع شدم تقریبا هیچ هفته ای نیست که به او و قربانیان این مقوله فکر نکنم.بسیار مایلم مرکز حمایتی برای این قربانیان در اجنوب ایران تشکیل بدم.اما نحوه تامین بودجه برای اینکار رو نمیدونم.به علت نوع شغلم بعضا با قربانیان مواجه میشم اما کمکی از دستم برنمیاد.معمولا این افراد حتی در صورت طرح دعوی در دادگستری از وکیل استفاده نمیکنن و البته قانون ایین دادرسی کیفری فعلی با اوردن مواد مبهم در اینگونه پرونده ها حضور کیل رو محدود کرده.اگر راهکار و پیشنهاداتی در این زمینه دارید ممنون میشم ارائه بفرمایید.و چنانچه دوره های اموزشی برای اموزش کمک به این قربانیان و حمایت از انها هم وجود داره و مطلع هستید لطفا به من بگید
من به سهم خود گام نخست را برداشتم. شکستن تابوها و ارزشهای کهنه و پوسیده چون آبرو و ناموس و این چیزها که فضا را برای سوء استفاده و تجاوز امن می سازند، گام مهمی است. من تخصص دیگری در این کارها ندارم. اما این را مهم می دانم که قربانی را تشویق کنیم که سخن بگوید، از امکانات قانون استفاده کند و متجاوز را رسوا سازد. به ویژه رسوا ساختن این گونه افراد به نظرم موثر است. اگر می خواهید مرکزی یرای این کارها تشکیل دهید، به نظرم کوچک شروع کنید و خود این قربانیان را تشویق کنید که همکاری کنند. این روش در آلمان نتیجه خوبی داده است و خیلی از این گونه مراکز مشاوره از سوی قربانیان تشکیل شده اند و خیلی خوب کار می کنند. شاید در شهرداری و مراکز دولتی هم بشود حمایت جلب کرد.